Bagian Ka 3 - Mapag Kabungah

Tabuh 8 isuk-isuk Neng Linda ngahurungkeun mobilna, maksudna mah manaskeun mobilna. Manehna geus bisa nyetir mobil tapi hanjakalna can boga SIM sabab can manjing umurna. Neng Linda harita masih kénéh SMA kelas dua. Tapi ari sakapeung mah mun kapaksa-kapaksa teuing mah, manéhna sok luluasan mawa mobil sorangan ka sakolana sanajan can boga SIM ogé.

Dina sagédéngeun éta Mang Juhé anu geus siap rek nganteurkeun dunungannana, keur melenyun ngaroko dibarengan ku cikopi, sabab dununganna di jero imah kénéh can kaluar.

“Mang Juhé! Cenah badé aya supir baru anu bade nganganteur Ibu sareng abi, mana ningan tacan aya?”, ngomongna teh bari nyampeurkeun Mang Juhé.

“Saur saha Néng éta téh?”, ceuk Mang Juhé lain ngajawab tapi ngadon balik nanya. Da rarasaan manéhna mah hal ieu téh masih dirusiahkeun antara dirina jeung dununganana, sabab can aya kapastian téa tina anu jadi alona, si Karna. Katambah deui, anu jadi héranna teh naha jadi supir Ibu Warsih jeung Néng Linda, da ceuk dununganna oge mun si Karna daékkeun, rék jadi supirna. Sok komo ieu deuih si Karna na can bisa nyupiran, jadi butuh waktu jang diajar mobilna nepi ka lancarna.

“Éh, teu kedah apal ti saha ti sahana,” kitu ceuk Neng Linda.

“Sumuhun Néng Linda, nuju milari kénéh ieu téh, da sesah ningan milari supir jujur jaman kiwari teh”, ceuk Mang Juhe néang alesan.

“Sok atuh Mang, éngal milari supados Ibu sareng abi aya nu antar jemput, janten teu kedah ngangandeul Emang wae”.

“Muhun Néng, insya Alloh saénggalna, tapi naha teu sakola Néng?” Mang Juhé nanya.

“Heunteu Mang, sakola diliburkeun, aya rapat guru cenah,” Jawab neng Linda.

Satuluyna Juragan Haji Suminta kaluar ti imah dituturkeun ku Ibu Warsih, maksudna rek indit ka kantorna dianteur ku Mang Juhé kana mobil. Juragan Haji Suminta pamit kanu nu jadi bojona, Ibu Warsih, jeung oge teu kaliwat Neng Linda, budak awéwé hiji-hijina nu dipikanyaah. Setuluyna dijajap ku Mang Juhé ka kantorna. Sedengkeun Néng Linda jeung indungna asup deui ka jero imah, saanggeus mobilna réngsé dipanaskeun. Gerbang imah ditutup jeung dikonci ku Ma Uneb anu ngurus taman.

Kacaturkeun soré harita si Ujang ngajak ulin ka si Karna kana motor, jalan-jalan ka alun-alun, anu maksudna rék refreshing miceun kabosen ku kegiatannana séwang-séwangan sabab jadwal kuliah si Ujang ngan nepi ka beurang poé harita. Di alun-alun loba pisan jelema nu keur balanja ditoko-toko, loba tukang ali jeung virus, jeung loba anu jualan di sisi jalan. Mobil jeung motor sing geuleuyeung mapay-mapay jalan, bari sakapeung mah sok di sada klaksonna. Tuluy si Ujang markirkeun motorna di tempat parkir bari dikonci stang jeung konci tambahan, maksudna mah supaya leuwih aman, sanajan aya juru parkirna. Satuluyna si Ujang jeung si Karna, jalan-jalan, ngan saukur mapayan wé wungkul da ari meuli mah heunteu, da ceuk pikiran duanana ogé, lain tujuan rék balanja.

“Na, urang kadieu, tah urang maén dingdong wéh, apanan tos lami urang téh tara maén dingdong ti saprak kaluar SMA,” ajak si Ujang ka si Karna bari metot leungeunna.

“Nya sok atuh, énté heula nu maén, sayah mah rék nongton wungkul,” ceuk si Karna pédah ti baheula euweuh kabisa kana dingdong téh.

Tuluy si Ujang meuli koinna, rada lumayan loba, meulina harga 1000 rupiaeun. Tuluy si Karna di béré sababaraha koin. Antukna mah duanana maén dingdong.

Geus réngsé maén dingdong si Ujang jeung si Karna solat Ashar heula di Masjid Agung, sabab kabeneran geus asup waktu Ashar. Satuluyna maranéhna indit ka tempat dahar.

“Na, hayu urang ngabaso heula” ceuk si Ujang.

“Ok. Badé di mana?”, tanya si Karna.

“Tuh, palih ditu tuh nu énak mah”, jawab si Ujang bari nunjuk ka tukang baso kaki lima anu mangkal di alun-alun.

Satuluyna duanana nyampeurkeun tukang baso.

“Mang mie baso dua”, ceuk si Ujang ka tukang baso.

“Manggga, diladaan entong?” Tukang baso nanya.

“Enya mang ladaan we duanana, ngan tong seueur teuing,” ceuk Ujang.

Tukang baso langsung nyiapkeun sagala rupana jang si Ujang jeung si Karna, ogé jeung nu séjénna anu sarua pesen, dan ningan loba nu ngadahar mie baso didinya téh cirining rasana ngeunah pisan.

Saanggeus bérés ngabaso, duanana tuluy mayar masing-masing jeung balik deui ka imahna masing-masing, tangtuna si Ujang nganteur heula si Karna ka imahna. Geus kitu tuluy si Ujang balik ka imahna ogé.

Bagian Ka 2

Bagian Ka 4